سلام علیکم.
مطالب و تصاویر زیر از روزنامه صبح صادق و سایت دوئل کپی شده است و لینک دقیق هم قرار دارد.
یکی از موضوعاتی که چندی است در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی توجه مخاطبان را به خود جلب کرده «چالش سطل آب یخ» نام دارد. اصل ماجرا از یک دعوت معمولی برای کمک مالی به درمان بیماران «ای ال اس»- نوعی بیماری عصبی که منجر به ناتوانی عضلانی بیمار شده و در روند پیشرفت خود حتی به مرگ او هم منجر میشود- شروع شد و طولی نکشید که بسیاری از ستارههای مشهور دنیا به این کمپین پیوستند و کمک قابل توجهی هم به این بیماران شد.
ماجرا از این قرار است که هر فردی به این چالش دعوت میشود، دو راه دارد؛ یا باید سطل آب یخ را بر سر خود خالی کند یا مبلغ ۱۰۰ دلار برای کمک به این بیماران اهدا کند که برخی از شرکتکنندگان هم هر دو را انتخاب میکنند، یعنی هم کمک مالی میکنند و هم سرمای سطل آب یخ را تحمل میکنند.
از چندی پیش این چالش به کشورمان نیز سرایت کرد، بهطوری که تعدادی از هنرمندان و ورزشکاران سرشناس با ریختن آب یخ بر سر خود و انتشار فیلم آن در فضای مجازی تعدادی را نیز به هماوردی میطلبند. این موضوع بازتابها و واکنشهای متفاوتی را به همراه داشت؛ عدهای به حمایت از این اقدام پرداختند و تلاش کردند با تبلیغ و انتشار تصاویر این اتفاقات در شبکههای اجتماعی و رسانههای مجازی آن را گسترش دهند. بخش دیگری از افکار عمومی که در جریان این موضوع قرار گرفتند به مخالفت با آن پرداختند. آنها معتقد بودند که این حرکت صرفاً یک کار تقلیدی از غرب است و سنخیت و قرابتی با آموزههای دینی و ملی ما ندارد. عدهای هم بودند که دست زدن به این حرکت در شرایط خشکسالی و کم آبی را نوعی اسراف تلقی کردند و گفتند راههای دیگری هم برای کمک به بیماران وجود دارد.
در این خصوص باید توجه داشته باشیم که اولاً؛ کمک به بیماران صعبالعلاج که درمانشان هزینههای هنگفتی در پی دارد، امری پسندیده و مورد تأکید تعالیم اسلامی و اولیای الهی است، اما بردن این اقدامات نیکوکارانه در قالبهای نمایشی که هیچ ریشهای در آیین و فرهنگ ما ندارد، جالب نیست، چرا که در روایات مختلف از ائمه معصوم (علیهمالسلام) کمک پنهانی و تنها برای جلب رضایت خداوند سفارش شده و تبدیل این موضوع به صحنه خودنمایی عدهای که به هر بهانهای در صدد مطرح کردن خود هستند، تبعاً از آثار معنوی آن کاسته و به مرور زمان کارهای خیرخواهانه را هم به امری ظاهری و تبلیغی تبدیل میکند.
ثانیاً؛ به نظر میرسد لازم است که نگاهی به زمینههای شکلگیری چنین حرکتهایی در جوامع غربی بیندازیم و درباره برخی افرادی که در ترویج این شیوه نقش داشتند مطالعه کنیم. نمونه بارز این افراد «بیل گیتس» مالک شرکت «مایکروسافت» است. او از اولین کسانی بود که در چالش سطل آب یخ شرکت کرد. بیل گیتس که در کمک به خیریهها و کارهای عامالمنفعه زبانزد است، برای اینکه همواره از این حرکتها عقب نماند، برای موفقیت خودش با بیرحمی تمام همه رقبایش را از پای در میآورد، آثار فکری آنها را غارت میکند و از هیچ حرکتی برای حفظ انحصار و یکه تازیاش دریغ نمیکند. آیا این تناقض و تضاد رفتاری میتواند الگوی مناسبی برای کمک به محرومان و نیازمندان باشد؟!
امروز گسترش رسانههای مجازی و شبکههای اجتماعی، مجال اندیشیدن را از خیلیها گرفته و آنها را به هر طرفی که میخواهد میبرد. اگر بدون تأمل و اندیشه خود را به این مسیر بسپاریم معلوم نیست چه عاقبتی در انتظارمان باشد!
منبع:صبح صادق،شماره ۶۶۵،نگاه دو،علی حیدری،چالش از نوع «سطل آب یخ»!
duelfa.com > طرح نوشت : می خواستم به جای اوباما خیلی از بازیگران و ورزشکاران ایرانی رو بگذارم لکن دیدم اینها هم بندگان خدا اسیر جو شدن. فعلا همین پوستر برای جنبش آب یخ کفایت میکنه.
duelfa.com > طرح نوشت : ما را به جبر هم که شده سر به راه کن … خیری ندیده ایم از این اختیارها. همه ی حرف ها را این بیت شعر زده و نیازی به توضیح بیشتر برای ما اسیران اپلیکیشن نیست!